GROEPSPSYCHOTHERAPIE

 

De groep is - zoals een gezin? - zowel een inwendig op te vullen ruimte als een

uitwendig opgelegde structuur, of heeft zowel ‘moederlijke’ als ‘vaderlijke’ aspecten. Vanuit een psychoanalytische invalshoek van overdracht tussen de groepsleden wordt nagegaan hoe zij doorheen het groepstherapeutische proces hun plaats in deze omkaderde ruimte (terug)vinden of eindelijk kunnen verlaten.

(uit de folder van de studiedag ‘Siblings: de broertjes en zusjes in de groep’
van de Nederlandse Vereniging voor Groepspsychotherapie dd. 29-09-2000 te Breukelen, Ndl.)

 

 

Waartoe leiden gesprekken in de groep? Wat willen we horen van elkaar? Wat willen we misschien liever niet horen? Wat is de rol van elk groepslid? En van de therapeut? Hoe gaan we om met stilte in de groep? Kan de groep een eigen leven gaan leiden en de leden mee op sleeptouw nemen ?…

 

Heel wat vragen. Misschien meer vragen dan antwoorden. Tijdens groepstherapie willen we leren begrijpen wat de impact is van de interactie met andere groepsleden. We leren experimenteren met interactie in een veilige groep en gaandeweg trachten we ons gedrag, ons denken en onze gevoelens hierdoor te verrijken. We proberen in dit proces een sleutelmoment te genereren zodat we stilaan op een andere, meer vrije wijze in de groep aanwezig kunnen zijn. Of kiezen om de groep te verlaten.

Voorwaarde is een zeker inzicht in eigen functioneren, voldoende reflectief vermogen en een zekere stabiliteit in het leven.

 

Bij aanvang van de groepstherapie wordt gevraagd dat elk groepslid zich tijdelijk engageert zodat de continuïteit van het groepsproces behouden kan blijven. Er is geen vooraf bepaald thema noch problematiek vastgelegd. Het vrijuit spreken over wat ieder bezighoudt staat centraal.